dag 14
Ça vaut de l'or 😉...
zaterdag 4 juni
Tours -Dangé St Romain
71 km
donder(vliegen) en bliksem
rivierenland: Loire, Indre, Cher, Vienne
Gisteren een heerlijke rustdag gehad in Tours. Fiets is weer helemaal in orde. Daar hebben die lieve kerels van de bikeshop naast mijn hotelletje voor gezorgd. Ze waren alleen vergeten het zadel terug op mijn maat te zetten na hun proefritje 😏🙂.
Vanmiddag - via via via - aanbeland bij Bernadette en Dominique in Dangé St Romain. Bernadette vertelt me dat ze bezoek heeft van familie, neef Michel en diens vrouw Sylvie. Ze toont me de studio waar ik mag logeren en brengt me een biertje - een blonde grimbergen.
Nadat Dominique me zijn moes-en bloementuin heeft getoond, mag ik aansluiten voor het aperitief en diner. Een petillante uit Vouvray (dé streek) - aspergeflan en quiche met groene groenten, alles uit de tuin - en een kaasbord en riz au lait toe.
Tussendoor vertelt het 4tal ondermeer over hun voettocht naar Compostela, vóór corona. Fotoboeken worden bovengehaald. Rijstpap ofte arroz con leche, was op de camino één van de favorieten van Sylvie.
Ça vaut d'or' wordt gezegd wanneer we het even later over onze huisdieren hebben.
Mooie uitdrukking... past naar mijn gevoel ook perfect bij deze ontmoeting.
Wanneer ik richting van mijn studiootje loop, ontvang ik een fotobericht van mijn zus. Het is vandaag 3 jaar geleden dat ons moeder overleed. Mijn zus maakte ter gelegenheid daarvan een grote schotel 'riz au lait'. Rijstpap - ons moeder haar specialiteit 🥰.
Ça vaut d'or...
Reactie plaatsen
Reacties
Hallo Marleen!
Al drie jaar geleden! Dat was nog net vóór corona. Wat was zij een sterke vrouw!!!
Succes op je verdere tocht en rijd veilig verder naar je doel !
Super goed bezig Marleen! Heel leuk dat we je via deze weg mogen volgen. Geniet er nog volop van! :D
Knap !!! Geniet ervan. 😘😘
Coucou , c'est Michel le cousin de Bernadette et Dominique
On ne dit pas " ça vaut d'or" mais " ça vaut de l'or"
Très heureux de vous avoir rencontré
" Bon Camino "
En ik vind vandaag een foto van onze semi gedeelde Franrijkvakantie begin deze eeuw!
Onze kinderen al tesaam en wij als moedige moeders eromheen.... Denkend nu hoe ze uitzwermden en hun leven maken, net zoals wij, op de golven van in- en uit ademen...(echt een leuke foto!)
Jij nu... Ontmoetingen zonder moeten vol van warme menselijkheid... Zo de bedoeling van leven ervaren... Heerlijk !
Zo mooi Marleen! Fijne ontmoetingen en toevalligheden die misschien toch niet zo toevallig zijn... :)
Fijn dat we dankzij je blog mee mogen op jouw pad. Virtueel dan toch. Je bent al goed gevorderd, zie ik op het kaartje! Maar het moeilijkste moet nog komen zeker. Goede moed en vergeet niet te genieten.
Goed bezig, Marleen👍🏻 Hopelijk valt de tocht mee en slaat de eenzaamheid niet te fel toe. Mooie foto's trouwens! Het ziet er alleszins een boeiende tocht uit! Ik voel het zelf al kriebelen 🙂 Ik zou zeggen, keep on going 😉 Ik blijf je volgen! Groetjes, Jorgen