Hoe maakt een mens zich klaar voor een grote tocht?
Ik maak me de voorzichtige bedenking dat mijn voorbereiding wellicht niet ècht ‘volgens het boekje’ (?) verloopt…

Ik had me voorgenomen om de voorbereiding geordend en planmatig aan te pakken.
Zo van: hoofdzaken eerst - daarna de details. En lijstjes afwerken enzo.

Maar dat was wat buiten mezelf gerekend. Ik ben eerder een type van ‘organisch’ de dingen op zijn plaats laten vallen, denk ik.

En wat is trouwens hoofdzaak en wat bijzaak?

Hoe ik me de voorbije dagen dan verder heb ‘klaargemaakt’?

Ik heb de ruiten gekuist - kwestie van mijn huis proper achter te laten voor de thuisblijvers.

Mijn notaboekje voor onderweg krijgt vorm… boekje uitgezocht, stickers geplakt, balpen klaargelegd.

En Janne heeft me verrast met enkele gepaste en mooie stempels. Nu nog bedenken hoe we ze kunnen toepassen.

Ook oefende ik nog maar eens met een nieuwe band steken - met dank aan Bram voor de oefen-velg en voor de tips van een vakman.

Mijn vrije momenten vullen zich met ontmoetingen met vrienden - mekaar nog eens zien en dag zeggen.

En tegelijk word ik op weg geholpen met navigeren met de gps of smartphone.

Ik krijg goede raad en lieve wensen.

Allemaal hoofdzaken, naar mijn gevoel. Momenten om te koesteren, eens vertrokken. 
Zo wordt voor mij duidelijk wat het belangrijkste is om mee te nemen. 

Intussen ligt mijn eettafel vol met reisgidsen, kaarten, gps, fietsgereedschap en lijstjes (ja tòch).

En overal in huis beginnen zich stapeltjes spullen te vormen.

Tja…